Czy uczniowie wiedzą jak się uczyć, kiedy zaczynają poznawać swój własny styl uczenia się?  Czy wiedzą jak wspierać własną efektywność podczas uczenia się?

Obecnie systemy edukacji w różnych krajach, kładą duży nacisk na rozwijanie u uczniów umiejętności uczenia się przez całe życie. Mowa jest przede wszystkim o zdolności do samodzielnego uczenie się poprzez monitorowanie zrozumienia procesu uczenia się i modyfikacji strategii uczenia się w razie potrzeby. Koncepcja samoregulacji uczenia się obejmuje między innymi zdolność do sprawowania aktywnej, metapoznawczej, motywacyjnej i behawioralnej kontroli nad własną nauką.

Kontrola metapoznawcza jest najważniejszą umiejętnością i obejmuje zrozumienie materiału, którego należy się nauczyć, sposobu, w jaki jest on obecnie rozumiany lub strategii potrzebnych do jego zrozumienia.

Metapoznanie, według Flavella (2004 apud. Santrock, 2011) to „wiedza o wiedzy”, tj. zdolność jednostki do analizowania, monitorowania i refleksji nad swoimi obecnymi lub bieżącymi myślami. Wykorzystanie zdolności metapoznawczych jest wynikiem rozwoju poznawczego i wzrasta wraz z wiekiem. Badania wykazały, że dobrym wsparciem dla uczniów są tak zwane instrukcje metapoznawcze (z wykorzystaniem elementów pedagogicznych), które pozwalają zwiększyć zdolności uczniów w procesie ucznia się przez całe życie.

Jedną z koncepcji, która pomaga w metapoznaniu jest innowacyjna metoda grywalizacji. Większość badań dotyczących grywalizacji w edukacji (Dicheva, Dichev, Agre & Angelova, 2015) wskazuje, że za pomocą tej metody można w znaczny sposób uatrakcyjnić proces uczenia się i poznawania dzięki zwiększeniu zaangażowania uczniów w proces nauki. Poza tym nauczyciel może lepiej zaplanować proces nauczania, dzięki wykorzystaniu elementów gry w nauczaniu a proces uczenia się jest oceniany poprzez serię doświadczeń podobnych do gier.